Eerste 2 dagen
Door: tomroth
Blijf op de hoogte en volg Tom
07 Februari 2012 | Indonesië, Balikpapan
Hallo allemaal,
Ik ben helemaal veilig en wel aangekomen op Kalimantan. De vluchten verliepen zonder problemen, op het kleffe stelletje dat 13 uur naast me in het vliegtuig zat na. Na mijn aankomst op Balikpapan airport, werd ik meteen besprongen door taxichauffeurs (don't try this at home). Ik ben uiteindelijk maar in een taxi gestapt en heb me laten afzetten (beide betekenissen van het woord) bij een hotel naast Balikpapan plaza, de grote trots van deze stad. Verder is de stad een groot open riool met twee overvolle wegen, veel telefoonwinkels en een dikke laag smog. Leuke eettentjes zijn er niet.
Gister heb ik niet zo veel gedaan. Ik was gesloopt door de jetlag en de eenzaamheid sloeg even toe. Ik ben uiteindelijk vroeg gaan slapen (proberen althans) en ben vandaag redelijk uitgerust opgestaan.
Vandaag ben ik naar een educatiecentrum over honingberen geweest. Het centrum ligt buiten Balikpapan dus het was een redelijke klus om er te komen. Via twee angkots (kleine busjes) kwam ik uiteindelijk terecht bij het educatiecentrum. Het centrum was redelijk afgelegen en er waren niet veel bezoekers, maar in het weekend schijnen er 1000 bezoekers per dag te komen. Het centrum is opgezet door een Nederlandse biologe, Gabriella Fredriksson, van wie ik ook een rondleiding heb gehad. Er leven 6 beren die uit gevangenschap gered zijn. Het is wel even schrikken als je ziet wat er met die dieren gebeurt. Vaak worden de klauwen erafgehakt, ze moeten leren fietsen, ze worden gedood voor hun blaas of hersenen. Je kan het zo gek niet bedenken of het gebeurt.
Om 3 uur werden de beren gevoerd en waren ze goed te zien bij de rand van hun enorme verblijf. Hierna ben ik teruggegaan naar de stad met de angkot. Het verkeer is hier echt verschrikkelijk. Iedereen doet waar hij zin in heeft en er zijn geen regels. Kinderen van 12 rijden op en brommer. Wonder boven wonder heb ik het nog niet mis zien gaan!
Inmiddels is het hier al half 6 en ik ga zometeen een hapje eten. Daarna ekker optijd m'n bed in, want de jetlag is nog niet weg. Morgen nog een rustig dagje in het hotel, en overmorgen vertrek ik naar Samarinda om vanuit daar richting het eerste natuurpark, Kutai, te gaan!
Ik zal snel weer van me laten horen!
Groetjes,
Tom
Ik ben helemaal veilig en wel aangekomen op Kalimantan. De vluchten verliepen zonder problemen, op het kleffe stelletje dat 13 uur naast me in het vliegtuig zat na. Na mijn aankomst op Balikpapan airport, werd ik meteen besprongen door taxichauffeurs (don't try this at home). Ik ben uiteindelijk maar in een taxi gestapt en heb me laten afzetten (beide betekenissen van het woord) bij een hotel naast Balikpapan plaza, de grote trots van deze stad. Verder is de stad een groot open riool met twee overvolle wegen, veel telefoonwinkels en een dikke laag smog. Leuke eettentjes zijn er niet.
Gister heb ik niet zo veel gedaan. Ik was gesloopt door de jetlag en de eenzaamheid sloeg even toe. Ik ben uiteindelijk vroeg gaan slapen (proberen althans) en ben vandaag redelijk uitgerust opgestaan.
Vandaag ben ik naar een educatiecentrum over honingberen geweest. Het centrum ligt buiten Balikpapan dus het was een redelijke klus om er te komen. Via twee angkots (kleine busjes) kwam ik uiteindelijk terecht bij het educatiecentrum. Het centrum was redelijk afgelegen en er waren niet veel bezoekers, maar in het weekend schijnen er 1000 bezoekers per dag te komen. Het centrum is opgezet door een Nederlandse biologe, Gabriella Fredriksson, van wie ik ook een rondleiding heb gehad. Er leven 6 beren die uit gevangenschap gered zijn. Het is wel even schrikken als je ziet wat er met die dieren gebeurt. Vaak worden de klauwen erafgehakt, ze moeten leren fietsen, ze worden gedood voor hun blaas of hersenen. Je kan het zo gek niet bedenken of het gebeurt.
Om 3 uur werden de beren gevoerd en waren ze goed te zien bij de rand van hun enorme verblijf. Hierna ben ik teruggegaan naar de stad met de angkot. Het verkeer is hier echt verschrikkelijk. Iedereen doet waar hij zin in heeft en er zijn geen regels. Kinderen van 12 rijden op en brommer. Wonder boven wonder heb ik het nog niet mis zien gaan!
Inmiddels is het hier al half 6 en ik ga zometeen een hapje eten. Daarna ekker optijd m'n bed in, want de jetlag is nog niet weg. Morgen nog een rustig dagje in het hotel, en overmorgen vertrek ik naar Samarinda om vanuit daar richting het eerste natuurpark, Kutai, te gaan!
Ik zal snel weer van me laten horen!
Groetjes,
Tom
-
07 Februari 2012 - 15:57
Dik:
Lieve Tom,
Wat een overgang hè, in nog geen 24 uur. Daar sta je dan in een grote, vieze en rommelige stad op Kalimantan! Opeens moet je het allemaal zelf bedenken en doen, en dat is wel even wennen. Maar de ikan bakar heb je al kunnen vinden!!! Was je niet naar het hotel dat je uit het gidsje had gegaan? Lukt het een beetje met basic Bahasa Indonesia. Nog even oefenen, hier komt je eerste test; schrijf de juist betekenis achter de volgende woorden:
- handuk
- knalpot
- direksikeet
- solder
- kopling
Niet het soort woorden waar je een ikan bakar mee bestelt, dat geef ik toe, maar we maken het niet te moeilijk...
Kus,
Dik
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
